-
1 асу
I вешать, повесить; повешение, казнь II варить, готовить пищу III 1) перевалить, пройти; перевал 2) превзойти
См. также в других словарях:
деңгене — I зат. этногр. 1. Бірнеше адам бірігіп, бір малды сойып, етін бөлісіп жеу дәстүрі. Құда қаласа ендігі бұзауын қабыққа байлап, күзге салым д е ң г е н е қыламыз да, пұлына уақ мал аламыз (Д. Исабеков, Тіршілік, 15). Міне, дәл осындай шақта бірнеше … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қапқағар — зат. этногр. Сүр еттен қап түбінде қалған бір асымдай етті көршілерімен бөлісіп жеу салты (Ата салты., 130). Қ а п қ а ғ а р – қыстай сақталасақтала қап түбінде қалған ең соңғы бір асым ет. Оны үй иесі қазанға салып асып, көрші қолаңдарын «қ а п… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
қой — зат. астр. Аспан шоқжұлдыздарының бірі. Үркердің үстіңгі жағында тұратын, аса жарық емес қос жұлдыз бар. Оны – Тоқты, Қозы немесе Қ о й, Қошқар деп те атайды (Х.Әбішұлы, Аспан сыры, 151). Қой жасы. этногр. Ер баланың он бес жастан асып, қой… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
